انواع املا

۱. املای مشورتی:
در مواقعی که شاگردی ضعیف است و در املا پیشرفت چندانی ندارد، می‌توان در هنگام دیکته، دانش‌آموز ضعیف را کنار دانش‌آموز قوی نشاند تا بعضی از لغات را که برایش مشکل است، با مشورت بنویسد. در نتیجه دانش‌آموز ضعیف، هم آن لغت را به خوبی به ذهن می‌سپارد و هم با افت درست نویسی به طور مکرر مواجه نمی‌شود. البته این روش نباید به طور مکرر یا همیشگی باشد.

۲. املای ویرایشی:
در هنگام تصحیح کردن املا، معلم شکل صحیح لغات را نمی‌نویسد تا دانش‌آموزان خودشان شکل درست لغات را از کتاب پیدا ‌کنند و بعد ما به آن املا بازخورد می‌دهیم. یعنی، ابتدا دور کلمات اشتباه خط می‌کشیم و صحیح آن را بچه‌ها می‌نویسند و ما به صحیح نوشتن آنها بازخورد می‌دهیم.

۳. املای کل خوانی:
معلم بهتر است متن دیکته را قبل از املا برای بچه‌ها بخواند، ولی بچه‌ها چیزی ننویسند و تنها گوش دهند. بعد از املا هم باید متن مجدداً خوانده شود، یعنی در هر املا، کل متن باید سه بار خوانده شود.

۴. املای هوایی:
می‌توان دیکته را به صورت شفاهی خواند و بچه‌ها لغات مهم آن را در هوا انگشت نویسی کنند.

۵. املای لمسی – حدسی:
نوع دیگر املا، بازی و املا است بدین صورت که شاگرد پشت سری، کلمات را با انگشت روی پشت فرد جلویی می نویسد تا شاگرد جلویی از روش حرکت انگشت فرد عقبی بتواند لغات را حدس بزند و بنویسد.

۶. املای روزنامه ای:
بچه‌ها می بایست روزنامه با خود به کلاس بیاورند و لغات را ببرند و از لغات بریده شده یک بند املا برای ما درست کنند و بر روی ورقه بچسبانند. این روش می‌تواند به صورت گروهی هم انجام گیرد.

۷. املای تکمیلی:
می‌توان املای را بدون نقطه، بدون تشدید و یا به صورت لغات ناقص تایپ کرده و به دانش‌آموزان داد تا آنها در جای مناسب نقطه بگذارند و یا تشدید قرار دهند یا لغات ناقص را کامل کنند.

۸. املای غلط یابی:
می‌توان دیکته را به صورت لغات صحیح و غلط در کنار هم قرار داد تا بچه‌ها کلمه غلط را خط بزنند.

۹. املای تصویری:
بدین صورت که چندین شکل را به دانش‌آموزان بدهیم تا آنها املای صحیح نام آن شکل ها را بنویسند.

۱۰. املای گروهی:
به این شکل که بچه‌ها را به گروه‌های ۵ یا ۶ نفره تقسیم می‌کنیم و در هر گروه، هر خط را یک نفر از گروه می‌نویسد و در انتها بازخورد گروهی می‌دهیم و آن املا در پوشه ی کار گروه‌ها قرار می‌گیرد.

۱۱. املای انتخابی:
هر گروه یک متن املا با کمک تمام اعضای گروه خود می‌نویسد و ما املای همه گروه‌ها را جمع‌آوری کرده و می‌خوانیم و سپس یا بهترین متن را به کل کلاس، دیکته می‌گوییم و یا از هر گروه یک پاراگراف انتخاب کرده و دیکته تلفیقی تهیه کرده و به کل کلاس، دیکته می‌گوییم.

۱۲. املای گروه به گروه:
بچه‌ها را گروه‌بندی می‌کنیم و سپس هر گروه متن دیکته‌ای را می‌نویسد و برای گروه دیگر می‌خواند تا آن گروه بنویسند.

۱۴. املای متن نویسی:
بچه‌ها به گروه‌های ۵ یا ۶ نفره تقسیم می‌شوند. ۱۰ کلمه ی مهم از درس انتخاب می‌کنیم و از بچه‌ها در گروه‌ها می‌خواهیم که هر کدام جمله‌ای را در ارتباط با درس بنویسند و از کلمات مهم مورد نظر استفاده کنند و هر گروه جملات خود را کنار هم گذاشته و یک متن کوتاه و زیبا بسازد.

۱۴. املای تقویت حافظه:
بدین صورت که معلم متنی را روی تابلو می‌نویسد. بعد متن را برای دانش‌آموزان می‌خواند و سپس روی نوشته‌هایش روی تابلو پرده می‌کشد و بچه‌ها باید هر آنچه از متن فهمیده‌اند را بنویسند. سپس معلم پرده را از روی نوشته ها برمی‌دارد و بچه‌ها متن خود را با متن تابلو مقایسه ‌کرده و به خود بازخورد ‌می‌دهند.

۱۵. املای آینه‌ای:
می‌تواند استفاده از آینه باشد بدین صورت که کلمات را بر عکس روی تابلو بنویسیم و بچه‌ها با نگاه کردن به آینه درست آن را بنویسند و یا صحیح آن را بخوانند.

۱۶. املای آبکی:
استفاده از آب و محیط حیاط مدرسه است. بدین ترتیب که بچه‌ها به صورت انفرادی و یا گروهی با خود آب‌پاش به مدرسه می‌آورند و با آب، دیکته را روی زمین می‌نویسند و گروهی نوشته‌های خود را تصحیح کنند.

۱۷. املای لاک پشتی:
در این روش روی کاغذ چندتا تصویر لاک پشت هست به عنوان مثال در یک قسمت لاکش صدای ش را می نویسیم و از دانش آموزان می خواهیم کلماتی که در درس صدای ش دارند پیدا کنند و در قسمت های خالی لاک پشت بنویسند. یا حتی کلمه ای را می نویسیم و از بچه ها می خواهیم همخانواده ی آنها را پیدا کنند و در جاهای خالی بنویسند.